Digitaal levensboek: Het verleden koesteren
Informatie over vroeger is een waardevol hulpmiddel om in contact te komen met (oudere) bewoners. Maar die informatie is lang niet altijd bekend bij de woon- en activiteitenbegeleiders. Reden voor regie-activiteitenbegeleider Yvonne Slits om oude papieren foto- en levensboeken om te zetten naar een digitaal levensboek.
Foto’s en verhalen, geluidsmateriaal en bewegende beelden ‘van vroeger’ zijn middelen om in contact te komen met bewoners en gesprekken te voeren. Dat geldt in het bijzonder voor mensen met niet-aangeboren hersenletsel en/of een verstandelijke beperking. “Praten over hun verleden stimuleert de herinnering en levert een bijdrage aan individuele en persoonsgerichte zorg”, vertelt Yvonne. “Dat vond ook onze collega die expertise op het gebied van de ouder wordende, dementerende cliënt bundelt. Daarom zijn we op zoek gegaan naar een manier om herinneringen te laten herleven en dit toe te passen in de zorg en bij activiteiten.”
Persoonlijk webpagina
Vroeger bladerde je in een fotoboek. Maar tegenwoordig zijn er meer mogelijkheden. “Om die te benutten hebben we een digitaal levensboek bedacht dat toegang geeft tot foto’s, muziek en bewegende beelden. Het wordt een soort persoonlijke webpagina binnen de beschermde digitale omgeving van Kempenhaeghe waarop de cliënt persoonlijke dingen kwijt kan”, licht Yvonne toe.
Interesses matchen
De eerste stappen zijn in 2021 gezet. Het plan wordt samen met ict-studenten en studenten toegepaste psychologie omgezet naar iets concreets. “Zo’n pagina is goed voor de eigenwaarde van de bewoner én biedt collega’s ondersteuning bij bijvoorbeeld het matchen van de interesses van bewoners. We hebben kleinschalig eerste proeven gedaan op de Wilgendreef. De reacties zijn heel positief. Het digitale levensboek wordt een aanwinst voor ons allemaal.”