Wat is een myoclonische aanval?
Een myoclonische aanval is een epileptische aanval waarbij je spieren plotseling, kort samentrekken. Het gaat vaak om een snelle schok in de armen of benen. Soms is het één enkele schok, soms volgt een reeks in korte tijd. Deze schokjes zijn zo kort dat het bewustzijn meestal niet merkbaar wordt beïnvloed. Toch kunnen de bewegingen heftig zijn. In sommige gevallen kan iemand hierdoor zelfs onverwacht vallen.
Myoclonische aanvallen komen vaak op zonder waarschuwing vooraf en duren meestal maar een fractie van een seconde tot enkele seconden. Mensen zijn na afloop vrijwel altijd meteen weer helder en aanspreekbaar.
Hoe herken je een myoclonische aanval?
De schokbewegingen bij een myoclonische aanval zijn vaak goed te zien. De armen of benen schieten plotseling naar voren of omhoog. Dit kan lijken op een spiertrekking zoals bij het schrikken tijdens het inslapen, maar dan intenser. Bij sommige mensen komt het vooral 's ochtends voor, bijvoorbeeld net na het wakker worden.
Kenmerkend is dat het bewustzijn behouden blijft, in tegenstelling tot veel andere epileptische aanvallen. Omdat de bewegingen onverwachts komen, kunnen ze wel leiden tot letsel, bijvoorbeeld door vallen of het uit je handen laten vallen van een object.
Wie krijgt myoclonische aanvallen?
Myoclonische aanvallen komen voor bij verschillende vormen van epilepsie. Een bekende aandoening waarbij dit type aanval optreedt is juveniele myoclonische epilepsie (JME), die meestal ontstaat in de tienerjaren. Maar ook bij andere epilepsiesyndromen of hersenaandoeningen kunnen myoclonische schokken voorkomen.
Ze kunnen optreden als enige aanvalstype, maar ook in combinatie met andere aanvallen, zoals absences of tonisch-clonische aanvallen. Een neuroloog kan op basis van het verhaal, aanvullend onderzoek en bijvoorbeeld een EEG beoordelen of er sprake is van epilepsie en welk type.
Behandeling en ondersteuning
Hoewel een myoclonische aanval vaak kort duurt, kan het impact hebben op je dagelijks leven. Zeker als je regelmatig schokken ervaart of je zorgen maakt over het moment waarop zo'n aanval zich aandient. De behandeling bestaat meestal uit medicatie die de prikkelbaarheid van de hersenen vermindert. Welke middelen geschikt zijn, hangt af van het type epilepsie en de ernst van de aanvallen.
Naast medicijnen kan ook goede voorlichting en begeleiding veel verschil maken. Bij Kempenhaeghe kijken we samen met jou of je bijvoorbeeld gebaat bent bij aanvalsdetectie, een aangepast dagritme of leefstijladvies. Soms helpt het ook om bewust rustmomenten in te bouwen, omdat vermoeidheid of stress myoclonische aanvallen kunnen uitlokken.